Passie voor Zorg-column: Omdenken in de zorg

Op het Passie voor Zorg-congres heb ik een omdenk-clinic bijgewoond en sindsdien probeer ik alles om te denken. Regelmatig ontvang ik een omdenk-tweet om out-of-the-box te denken. Bijvoorbeeld: ‘Waar niets mag mislukken, kan niets ontstaan’ en ‘het probleem met verstandige beslissingen is dat iedereen ze neemt.’
Omdenken is denken in termen van kansen en niet van problemen. Het is een manier van denken waarbij je kijkt naar de werkelijkheid zoals die is, en wat je daar mee zou kunnen. Je gebruikt in feite de energie van het probleem voor iets nieuws.

Overal waar gewerkt en geleefd wordt, ervaren mensen problemen. De dingen gaan niet zoals je verwacht had, je was net zo lekker bezig en dan ‘vliegt er zomaar een probleem in’, je collega’s gaan op de rem staan, de baas doet weer eens moeilijk, opeens sta je in de file… Wat is onze reactie? We schieten al snel in de ‘ja-maar-stand’. Ja-maar dat kan niet, ja-maar ik heb geen tijd, ja-maar wat kost dat ons wel niet?! En wat is het gevolg? Irritatie, stilstand, achteruitgang. Wie op een ja-maar-manier in het leven staat denkt in termen van bedreigingen, beperkingen en de beren-op-de-weg. Ja-maar-denken noemen we vastdenken. Dus wat moeten we doen? Omdenken!
De eerste stap is van een probleem een feit maken. De stap maken van ja-maar (het is niet wat het zou móeten zijn en dat is een probleem) naar ja-en (het is, wat het is). Daarna kijk je welke nieuwe mogelijkheden er ontstaan door de feiten volledig te accepteren, dus volledig ‘ja’ te zeggen tegen de realiteit. Zo kun je bijvoorbeeld denken over het werken op de nieuwe huiskamers: ‘Ja, maar het is slecht geregeld’, maar je kunt ook denken ‘Ja, en we hebben heel veel ruimte en vrijheid om dingen zelf te regelen.’

Omdenken… wat denk je, kunnen we daar wat mee in de zorg?

Bron: www.omdenken.nl